Feliz 1863!

Arnold vraagt zich af hoe het er allemaal uit gaat zien na woensdag. De mensen om hem heen zijn zo blij, iedereen lijkt lichter. Een heleboel mensen zullen op woensdag naar de stad vertrekken. We zetten nooit meer één voet op dit vervloekte land, zeggen ze. Mai vraagt zich af hoe we dit gaan aanpakken. Blijven we op Band'Abou of gaan we naar de stad? Band'Abou is geen vervelende plaats en het werk op het land is niet zo erg. Wat het erg maakt, is dat je er zelf niks van mag houden. Dat anderen bepalen waar het naartoe gaat, dat anderen er rijk van worden.

Shon De Haseth is geen nare eigenaar. Arnold heeft de volwassenen weleens vreselijke verhalen horen vertellen over andere slaveneigenaren. Ene Shon Kochi, hij durft er niet eens aan te denken. Doekie vertelde wat hij gehoord had. 'En dit is nog niet het ergste,' zei hij, 'de echt nare dingen vertel ik je niet.'

Wat hij zo gek vindt, is dat de plantage van Shon Kochi in de stad ligt en dat is waar iedereen maar naartoe wilt. Stel je voor dat ze daar allemaal zo gek zijn als Shon Kochi, nee, hij ziet het niet zo zitten om naar de stad te gaan, volgens hem is het een enge boel daar. Men zegt dat de mensen daar over elkaar heen moeten kruipen omdat het daar zo druk is. Moet je hier eens om je heen kijken, verder weg is de zee, die kun je zien over de groene daken van de bomen en struiken. Dichtbij zie je hagedissen en vogels en muisjes en konijntjes, maar die zijn zo bang, die zie je vast niet op een plek waar mensen over elkaar heen moeten kruipen om vooruit te komen.

Toch lijkt het hem heerlijk als het woensdag is. Dan hoef je niet voor dag en dauw je bed uit en dan is er geen Bomba die de hele tijd loopt te blèren dat je moet opschieten. Arnold is niet lui hoor, hij vindt het wel lekker om klusjes te doen. Als je lekker bezig bent, hoef je niet te denken aan je knorrende maag of aan familie die van de ene op de andere dag kan verdwijnen. Maar dat opzwepen van die Bomba geeft de dag een rauw randje, helemaal als iemand niet hard genoeg werkt volgens hem, dan begint het met een duw en wordt steeds hardhandiger naarmate het hem niet snel genoeg gaat. Alsof je dan ineens wel harder kan. O bedankt Bomba, van die knal ben ik echt opgeknapt, nu doet mijn been niet meer zeer, nu kan ik lekker doorlopen. Eigenlijk heeft hij maar de pest aan die Bomba. Zou hij hem na woensdag gewoon mogen vertellen dat hij een vervelende kwal is? Of zou hij dan alsnog een draai om zijn oren krijgen. En over Bomba gesproken, wat gaat díe doen na woensdag? Mensen als Pai durfde hij al niet zo goed aan te pakken, maar na woensdag mag hij al helemaal zijn mond houden tegen Pai, want die zal dat niet meer pikken. En als de rest het ook niet meer pikt? Hoe krijgt hij dan de mensen aan het werk? Of zou hij dan ook naar de stad gaan? Maar de mensen zullen hem daar herkennen. Zou niemand hem eens even flink van katoen gaan geven?

Hij zal zijn naam moeten veranderen. Daar hoort Arnold een heleboel mensen over. Dat lijkt Arnold ook wel wat. Zelf hebben ze al de naam Jamanika als achternaam. Waar heeft Mai die vandaan? Of heeft Mama Juana die bedacht? Misschien ook een woordje uit het land van onze voorouders. Mama Juana kent nog een paar woorden in die taal. Die heeft ze vast van haar Mai

geleerd. Jamanika. Vond ze dat nou zo mooi? Zijn broer Basiel spreekt het heel grappig uit. Die heeft nergens geduld voor, dus ook niet om die naam helemaal uit te spreken. Bij hem klinkt het als: Ya- Ma- Y- Ka. En eigenlijk vindt Arnold dat ook leuker klinken. De naam Arnold zal hij misschien ook wel achterlaten bij de plantage. Zijn zussen en broers hebben allemaal van die mooie namen en hij zit met zo'n Hollands gedrocht. De kríebels krijgt hij, als die rijkelui zijn naam uitspreken. Bah. Franse Felis heeft een mooie naam. Feliz! Dan word je blij van elke keer dat je je eigen naam uitspreekt. Ja dat is een mooie.

Feliz Ya-Ma-Y-Ka. Dat klinkt goed.